Maand: augustus 2017

AMOR

If you can’t find peace within yourself, you’ll never find it anywhere else.

Zomervakantietijd is haast net zo’n confronterende tijd als de december-feestdagenperiode.

Vrienden, familie, collega’s en buren pakken caravans in. Kopen bikini’s, boeken reizen, laten enthousiast de meest exotische bestemmingen zien, strepen de dagen af en vertrekken in gezinssamenstelling. Van sommigen ontvang ik honderden foto’s via social media. Ik neem het werk waar, pas op huizen, geef katten te eten, haal brievenbussen leeg, verzorg tuinplanten, jaag op theaterkaarten, maak verrassingspakketjes, stuur “veel plezier”-kaartjes en -appjes, leg een map aan met alle thuisblijversinformatie en zwaai uiteindelijk iedereen uitbundig uit, in de wetenschap dat ik over een aantal weken bloemetjes zal neerzetten, welkom thuis-kaartjes zal sturen, vrienden met gebroken harten zal troosten, tig fotocollage’s zal bekijken en naar even zoveel enthousiaste vakantieverhalen zal luisteren. En dat doe ik graag. Lees “AMOR” verder

Share Button

Ballenclub

Het nieuwe schooljaar nadert wanneer ik mijn oudste zoon met een gigantische bepakking afzet bij het station. Hij heeft zich aangemeld voor het corps en hem staat een ontgroening van negen dagen te wachten. Negen dagen! De paklijst die hij gisteren meekreeg bij de inschrijving is zo absurd, dat ik ‘m een keer of wat heb doorgelezen. Irritatie! Lees “Ballenclub” verder

Share Button

Fossiel

De vakantie vliegt voorbij. Mijn tweede en laatste week is al halverwege. Het weer laat wat te wensen over, ik kan mijn draai niet iedere dag zo goed vinden. Een aantal klussen is gedaan. De voordeur zit vrij strak in de lak, de trapleuning is geschuurd en geverfd, de schutting is gebeitst. De 17e verjaardag van de puber is bescheiden gevierd. Hij hing de hele dag voor dood op de bank -nadat hij ’s nachts met zijn vrienden een flink feestje gevierd had thuis en in de stad- en hij at alleen in de avond een Frietje Felix. Lees “Fossiel” verder

Share Button

Kromkrommerspread

Het is vrijdagmiddag als ik voor mijn periodieke afspraak met Jet bij haar binnenkom. Ze heeft een sleutel voor me klaargelegd. “Dan kun je altijd naar binnen als het moet”, zegt ze erbij. Ik voel dat het bijzonder is en neem de sleutel aan. “Hoe is het met je?” vraag ik Jet en ze knikt. “Wel goed”, antwoordt ze. Ze krabt met haar lange en prachtige gelnagels nonchalant aan haar neus. Lees “Kromkrommerspread” verder

Share Button

Gastblog van Johan: samen beslissen

Nu mijn vriendin en ik elkaar al bijna twee jaar kennen en toch al dagelijks bij elkaar zijn lijkt het ons wel handig om dan maar gewoon in één huis te gaan wonen. Met als voornaamste reden uiteraard dat we gewoon samen willen zijn. In afwachting van de oplevering van het samen gekochte huis verblijven we nu in mijn huis. Lees “Gastblog van Johan: samen beslissen” verder

Share Button

Love and Genderless

In de supermarkt loop ik de vader van een oud-klasgenootje van één van mijn kinderen tegen het lijf. We kijken elkaar aan en begroeten elkaar enthousiast. “Hoe is het met jullie?” vraag ik hem belangstellend. “Prima!”, antwoordt hij. “En hoe is het met Fieke?” vraag ik hem. Hij kijkt serieus. “Fieke is niet meer”, zegt hij. Hij ziet dat ik schrik en glimlacht. “Fieke is al een paar jaar Stan”.  Hoewel ik direct begrijp wat hij bedoelt, los ik toch een paar seconden bedenktijd in. Snel schakelen Wen. Geen rare dingen zeggen nu.  Lees “Love and Genderless” verder

Share Button

His way

We rijden nog in onze straat als ik al spijt heb van mijn toezegging dat de jongste de muziek in de auto mag regelen. Hij had het me gevraagd en ik had spontaan: “ja hoor!” gezegd. Ik start de motor en Udo Jürgens begint al te zingen. “Aber bitte mit Sahne“, schalt door de boxen van mijn zo goed als nieuwe Feestje. De puber zingt het hele lied woordelijk mee en kijkt er geamuseerd bij. We zitten met z’n tweeën in de auto. Lees “His way” verder

Share Button

Medeleven

Vandaag wilde ik schrijven over het budweer in mijn vakantie. Over de klusjes die ik gedaan heb in huis. Over mijn blijdschap dat mijn oudste zoon veilig thuis is, nadat in het centrum van Lissabon het appartement recht tegenover dat van hem en zijn vrienden explodeerde en volkomen uitbrandde. Lees “Medeleven” verder

Share Button

Brief aan W.

Lieve W.!

Dat je voorletter dezelfde is als de mijne, is puur toeval.  Dat ik -als ik een jongen was geweest- jouw naam had gekregen is een grappig detail. Dat we elkaars tegenspeler werden op Wordfeud (lang leve de W.!) is eveneens toeval. Scheepsrecht in dit geval. Vandaag was niet jij, maar ík degene die het spelletje stopte en jouw gegevens wiste. Ik heb geen idee hoe dat nu voor jou voelt, maar ik had er stiekem wel een beetje last van. Verstand en gevoel, w-tje. Lees “Brief aan W.” verder

Share Button

Gastblog van Veerle: coming to America!

Het is 9 uur in de ochtend als we de camping waar we vier nachten hebben gewoond in de achteruitkijkspiegel zien verdwijnen. Juud en ik zijn deels bedroefd om deze plek achter ons te laten, maar ook enthousiast over de avonturen die nog komen gaan. We hebben gepland vandaag van North Cascades naar Olympic te rijden, 3 uur max. Als we na 1,5 uur aankomen in Burlington is het tijd voor een plaspauze. We stoppen bij de McDonald’s, zodat we met hun wifi de rest van onze route in de navigatie op mijn telefoon kunnen zetten. Vol bewondering en verbazing kijken we er naar de gezinnen die (om half 11 ’s ochtends) complete menu’s van friet en burgers met liters frisdrank wegwerken.

Lees “Gastblog van Veerle: coming to America!” verder

Share Button