Maand: april 2018

Spaanse kleinkunst

Het is een zonovergoten ochtend als ik met koffie en een krant in de achtertuin zit. Het is nog stil, ik geniet er even van. Vannacht om een uur of half twee kwamen er twee huisgenoten thuis van hun reisje Madrid. Uitgenodigd door hun vader en zijn vrouw. In vier dagen verkenden ze de stad en genoten ze van de sfeer en het heerlijke weer.

Een paar uur later -lees: half zes in de ochtend- kwam de derde thuis na een avondje stappen. Hij sloeg hard met de door de warmte klemmende voordeur en miste bij het naar boven klauteren een paar traptreden.

Lees “Spaanse kleinkunst” verder

Share Button

De wachtkamer

Ik krijg haar berichtje vroeg in de avond. “De kogel is definitief door de kerk”, zie ik op het scherm van mijn telefoon verschijnen.  Nog voordat ik het bericht open heb geklikt weet ik al waar het over gaat.

Mijn ogen rollen over de woorden. “Hij heeft aangegeven geen relatie met me te willen. Hij wil de tijd nemen zijn leven op orde te brengen”.  Twee huilende icoontjes markeren haar tekst. Lees “De wachtkamer” verder

Share Button

Gevonden voorwerp

Sinds ik mijn woon-werkverkeer afleg op m’n splinternieuwe matzwarte  tweewieler begint mijn dag nog vroeger dan daarvoor. Om half zeven, wanneer zowel mijn huisgenoten als mijn buren nog in diepe rust zijn, start ik mijn reis en ben ik getuige van de meest prachtige zonsopgangen, grillige wolkenpartijen en mysterieuze mistsluiers boven de sloten en landerijen. Lees “Gevonden voorwerp” verder

Share Button

Alles is liefde

Zondagmorgen. De zon schijnt als ik mijn slaapkamergordijnen open doe. Na een heerlijke zaterdagavond en een ontspannen nachtrust geniet ik van de stilte in huis, nu de kinderen nog op één oor liggen.

Ik zet mijn tuindeuren open en leg de kussens in de tuinstoel. Kies een playlist van Steven Wilson en nestel me met een kopje zwarte koffie en twee kranten in de achtertuin. Ultiem genieten! Lees “Alles is liefde” verder

Share Button

Derde jeugd

Het is bijna Pasen als mijn kinderen zich één voor één thuis melden. Ook zij zijn vrij en ze hebben plannen gemaakt, niet met mij maar vooral met hun vrienden. Mijn huis vult zich met lange lijven die -zo lijkt het- de hele dag televisie kijken, stampende muziek draaien, elkaar vliegen afvangen, de wasmand sneller vullen dan ik ‘m kan legen, de afwas op het aanrecht stapelen, de voorraadkast leeg eten en die doorlopend opmerkingen maken of vragen stellen. Wég is mijn rust. Lees “Derde jeugd” verder

Share Button