Het is een zonnige woensdagmorgen als ik besluit mijn moeder te bezoeken, bij wie ik door allerlei andere verplichtingen al te lang niet geweest ben. Voordat ik vertrek zet ik de tuindeuren in mijn woonkamer open. Het is zó lekker buiten, ik ruik de lente! Binnen een paar minuten vliegt Lees meer…
“Iemand van jullie nog een vriezer nodig?”, vraag ik mijn kinderen in onze gezamenlijke app, nu een lokale vriendin het ding kwijt wil. Zoon 3 reageert per omgaande. “Wij kunnen die heel goed gebruiken in ons huis”, schrijft hij en ik app de dame in kwestie dat de vriezer een Lees meer…
Ze zit op de andere hoek van mijn bank, ik schenk koffie voor ons in. “Ik heb vanaf medio juni geen woonruimte meer”, vertelt ze en dikke tranen rollen over haar wangen. “Sorry hoor”, zegt ze zacht: “het grijpt me aan. Het legt zo’n druk op me. Ik moet uit Lees meer…
Wat schrijf je, in een week als deze? Het kostte me moeite. Niet omdat ik geen gedachten heb die ik zou kunnen delen, maar meer omdat ik zoveel gedachten heb, dat ik niet meer weet waar te beginnen. Een brij aan informatie, klein leed, futiliteiten. Opperste verbazing, dat ik voor Lees meer…