Het is even wennen, alleen achterblijven als de kinderen zijn uitgevlogen en inmiddels een dynamischer leven leiden dan jij zelf. De leeftijd van 50 brengt levenservaring, wijsheid, maar ook confrontatie met wat ooit was én een hele hoop (fysieke) ongemakken met zich mee. De ene dag is de andere niet en oefening baart kunst, althans dat hoop ik dan maar.
“Ga je nog naar Singapore dit jaar?”, vraagt ze me, terwijl we op blote voeten langs de waterlijn kuieren. Het koude water spoelt af en aan om onze enkels en de zon schijnt in onze snuit. “Dat weet ik nog niet”, antwoord ik: “het ligt een beetje aan de studie Lees meer…
“Ik hoorde dat je aan het daten bent, wat leuk!”, zeg ik haar als we samen in de auto zitten om een middag op stap te gaan. Ze knikt. “Ja, dat klopt”, zegt ze en ze lacht. “Maar eh….., het is alweer voorbij ook”. We zuchten allebei. “Wat jammer”, antwoord Lees meer…
“Wij zijn vast door een maand. Wij willen jou uitnodigen”, appt hij: “voor een gezamenlijke eten”. Hij stuurt me een afbeelding van een poster, waarop het principe van de Ramadantent wordt uitgedragen. Het is een mooi lokaal initiatief. “Dankjewel”, antwoord ik hem: “ik zou graag komen, maar het is op Lees meer…
“Laat de zomer maar komen”, zegt hij, terwijl hij naast me op het bankje in het park gaat zitten. Ik heb mijn winterjas een stukje open geritst en geniet van de eerste lentezon. Heerlijk is het. “Normaal ga ik altijd zwemmen”, vertelt hij. Ik luister. “Dat is een geweldig begin Lees meer…
“Nice to meet you”, zegt hij stralend en hij steekt zijn hand naar me uit. “Have you ever been on a combine before?”. Ik lach en schud mijn hoofd. “No”, antwoord ik hem en ik klauter op m’n soepelst achter hem aan via het loodrechte ijzeren trapje naar de cabine. Lees meer…
“Waar ga je nou allemaal heen?”, vraagt collega driehonderdzeven. Ik lach, hap naar adem en noem een aantal bestemmingen. “Wow…..”, antwoordt ze en ze zwaait met haar armen: “ik vind het zó mégastoer in je eentje”. Ik knik. “Ik ook”, zeg ik haar: “voor mij is het ook spannend”. Mijn Lees meer…
“Begrijp ik je nu goed dat je wilt dat ik jullie ga stalken over die afspraak?”, vraag ik schamper aan de assistente van de poli. “Ja, het is de enige manier”, antwoordt ze kordaat. Ik zucht. Zij ook. Teleurgesteld verbreek ik de verbinding. Natuurlijk weet ik dat er overal wachtlijsten Lees meer…
De zon schijnt volop als ik de gordijnen open. Paasdagen zijn kennelijk voor veel mensen dé gelegenheid om aan het huis, in de tuin of aan de auto te werken. Het was vanmorgen nét iets over half acht toen de buurman van twee huizen verderop, al jaren gepensioneerd, met een Lees meer…
“Je gaat toch zeker wel naar Japan?”, vraagt vriend M. me, als we appen over mijn sabbatical: “daar ben je relatief dichtbij. En Cuba? Mexico? Suriname? Ook prachtig. En behoort Thailand ook nog tot de mogelijkheden?”. Ik lees en glimlach om zijn laatste suggestie met het daarbij geplaatste vunzige icoontje. Lees meer…
Ze zit op de andere hoek van mijn bank, ik schenk koffie voor ons in. “Ik heb vanaf medio juni geen woonruimte meer”, vertelt ze en dikke tranen rollen over haar wangen. “Sorry hoor”, zegt ze zacht: “het grijpt me aan. Het legt zo’n druk op me. Ik moet uit Lees meer…