Het is even wennen, alleen achterblijven als de kinderen zijn uitgevlogen en inmiddels een dynamischer leven leiden dan jij zelf. De leeftijd van 50 brengt levenservaring, wijsheid, maar ook confrontatie met wat ooit was én een hele hoop (fysieke) ongemakken met zich mee. De ene dag is de andere niet en oefening baart kunst, althans dat hoop ik dan maar.
Als één van de laatste der Mohikanen ben ik vorig jaar begonnen met Netflixen. In de jaren hiervoor had ik geen tijd en geen rust om te liggen niksen op de bank, sterker nog, ik had niet eens een plekje op de bank om op te kunnen liggen. Mijn leven is veranderd en mijn gewoontes zijn daar aardig op aangepast. Eén item daarvan is, dat ik met regelmaat een paar uur weg lig te flixen zonder me daarover ook maar enigszins schuldig te voelen.
(meer…)“Ik heb een mooie jurk in de winkel, wil je hem eens passen?”, vraagt ze enthousiast. Ik aarzel, maar ze kijkt me zo verwachtingsvol aan, dat ik knik. “Laat maar eens zien”, antwoord ik haar en ik sluip terug het pashokje in. Ze huppelt de winkel in en komt even later terug met een prachtige, hemelsblauwe jurk. “Wat zal die mooi staan bij die felblauwe kijkers van je”, zegt ze en ik knik gedwee. Alleen bij mijn ogen, denk ik meteen. Als ik er nu maar niet als een rollade in zit. Ik pak de jurk aan en verdwijn achter het gordijn. Ik was eigenlijk helemaal niet op pad om kleren te gaan kopen, maar wandelde langs de etalage, waarin een paspop mijn aandacht trok. En nu ben ik ingepakt door een te enthousiaste verkoopster, die probeert in vijf minuten mijn zelfvertrouwen op te krikken zonder dat ze het zelf in de gaten heeft.
(meer…)“Jij zult nog op je neus kijken”, zegt m’n moedertje, als ik verzucht dat het me zo heerlijk lijkt als alle kinderen op zichzelf gaan wonen. Ze zet haar dreigementen kracht bij met haar kromme wijsvinger. Ik lach hardop. “Doe maar stoer”, waarschuwt ze: “de stilte zal je lelijk tegenvallen”. Ik betwijfel het, maar houd wijselijk mijn mond. “Het is helemaal niet leuk hoor, als alle reuring in huis verdwijnt. En jij kunt wel net doen alsof het je niets kan schelen, maar je weet zelf ook wel dat je gek op je kinderen bent. De muren praten niet terug hè?!”. We lachen, ik wat harder dan zij. Ik ben zéker stapelgek en apetrots op mijn kinderen en blij als ze komen, maar inmiddels even blij als ze na een tijdje weer vertrekken.
(meer…)Na alle corona-stress op het werk, de relatiestress met de daarop volgende talloze slapeloze nachten én het hoge aantal werkuren van de afgelopen maanden, besluit ik een weekje vrij te nemen. Het duurt nog lang voordat het september is en mijn vakantieplannen staan überhaupt op losse schroeven, dus ik neem een voorschot. De week start met een eerder gepland weekeind met mijn zus. Voorheen bezochten we jaarlijks dynamische grote steden en pittoreske Franse kasteeltjes, maar nu komen we niet verder dan de Veluwe. Uit eigen belang boek ik zelf een accommodatie voor ons tweeën; zo primitief en verantwoord als zij het voorstelt, wil ik het liever niet. Zonder wifi, een douche met warm water, een koelkast, muziek en een fatsoenlijke zithoek met tv vind ik het lastig een vakantiegevoel op te roepen. Prinses op de erwt.
(meer…)
De beperkingen, ons opgelegd vanwege de niet nader te benoemen pandemie, beginnen bij mijn huisgenoot en mij irritatie op te roepen. We zijn veel thuis, cirkelen om elkaar heen en maken weinig bijzonders mee. Zijn exchange in Duitsland werd een aantal maanden geleden abrupt afgebroken, hij kwam thuis om de ophokplicht te ondergaan in ons huis met drie verdiepingen en een tuin. Eerst was daar de teleurstelling, later kwamen de berusting en de verveling en deze maken nu met regelmaat plaats voor korte lontjes. We knappen er niet van op.
(meer…)“Mam”, zegt mijn oudste: “wanneer ga je nu eens naar de huisarts?”. Goede vraag. Ik verkeer in de bijzonder gelukkige omstandigheid dat ik er zelden hoef te zijn en in de ongelukkige omstandigheid dat -wanneer ik er een keer wél zou moeten zijn- er geen mogelijkheid is voor een consult in dezelfde week, waardoor de behoefte aan een face-to-face-contact met mijn huisarts vanzelf tot het minimum daalt.
(meer…)