“We doen geen privétuinen meer”, zegt de man van de WVS, als ik bel. “We hebben inmiddels zoveel gemeentegroen dat we geen tijd en personeel meer hebben om privéklusjes te doen”. Dat is balen. De

“Wil je een wijntje?”, vraagt ze, met een stralende lach. De zon schijnt en we zitten in haar gezellige stadstuintje om bij te praten. Ik schud mijn hoofd. “Nee”, antwoord ik: “ik drink geen wijn

Het is stipt tien uur als hij aanbelt. Een vriendelijke man op leeftijd, gekleed in korte broek met overhemd, steekt zijn hand naar me uit. Ik zie glanzende, lichte ogen achter een rond brilletje. Hij

Een maand volhouden, had ik mezelf opgelegd toen ik me aanmeldde op de site van de ultieme droeftoeters. Statischer dan daar wordt het niet, tussen alle mensen die zich hoger opgeleid voelen en torenhoge eisen

“Hoe is het, mam?”, vraagt hij, terwijl we zijn verjaardag vieren in de zon op een terras. “Ben je nu al op een datingsite of bij zo’n sneue wandelclub voor bejaarden?”. Ik schiet in de

Als je werkt in een vrouwencultuur en omringd wordt door alleengaanden, zijn programma’s als Lang Leve de Liefde, First Dates en Married at First Sight veelvuldig een dankbaar onderwerp van gesprek. Het houdt mij ook

“Je viert je verjaardag dit jaar toch wel?”, vraagt vriendin X me: “je wordt 55 hè. Das een bijzondere leeftijd”. Ik luister en denk er het mijne van. Ik vind het eigenlijk alleen maar leuk