
Onrust
“Ga je nog naar Singapore dit jaar?”, vraagt ze me, terwijl we op blote voeten langs de waterlijn kuieren. Het koude water spoelt af en aan om onze enkels en de zon schijnt in onze
“Ga je nog naar Singapore dit jaar?”, vraagt ze me, terwijl we op blote voeten langs de waterlijn kuieren. Het koude water spoelt af en aan om onze enkels en de zon schijnt in onze
“Zullen we met z’n allen moederdag vieren?”, app ik mijn zus: “we zien elkaar zo weinig, laten we er iets gezelligs van maken”. Ze reageert vrijwel meteen. “Leuk!”. Natuurlijk is moederdag vooral bedoeld voor de
“Ik hoorde dat je aan het daten bent, wat leuk!”, zeg ik haar als we samen in de auto zitten om een middag op stap te gaan. Ze knikt. “Ja, dat klopt”, zegt ze en
“Wij zijn vast door een maand. Wij willen jou uitnodigen”, appt hij: “voor een gezamenlijke eten”. Hij stuurt me een afbeelding van een poster, waarop het principe van de Ramadantent wordt uitgedragen. Het is een
“Mam”, zegt ze: “ga maar eens mee naar Loods 5. Ik denk dat jij het daar heel leuk vindt”. Ik luister en kijk naar haar blije snoet. Al maanden ben ik op zoek naar kunst
“Laat de zomer maar komen”, zegt hij, terwijl hij naast me op het bankje in het park gaat zitten. Ik heb mijn winterjas een stukje open geritst en geniet van de eerste lentezon. Heerlijk is
“Hoe laat moet je er zijn, mam?” vraag ik haar, een week voordat het feest gevierd wordt van haar nog enige familielid. “Het is tussen drie en vijf”, antwoordt mijn moeder. Ik zucht. Een afternoon-tea
“Het is echt moeilijk”, appt mijn taalmaatje me: “ik wil zo graag helpen, maar het mag niet”. Ik lees zijn tekst. Hij plaatst er verdrietige icoontjes achter. Hij doelt op de gevolgen van het natuurgeweld
“We zijn op vier plaatsen geweest”, vertelt hij, terwijl hij thee voor me neerzet. “Wij willen graag vrijwilligerswerk doen, iets voor de maatschappij terugdoen, maar het kan niet”. Ik luister naar mijn taalmaatje. Zowel hij
“Wanneer spreken we af?”, vraagt vriendin X. me via de app. “Laten we gauw een etentje plannen”, appt vriend X. “Wanneer kom je weer naar ons, we hebben op jou gewacht”, appt mijn taalmaatje. “Kom
De tijd glipt als los zand door mijn vingers. Mijn wens, om m’n focus te verleggen, vrijheid te voelen, m’n bloed sneller te laten stromen en mijn grenzen daarbij op te zoeken, kon dit jaar
“Mam”, zegt hij door de telefoon: “kan ik je heel even storen?”. Zijn stem klinkt vrolijk en opgewonden. Hij belt me zelden, dus ik vermoed iets zwaarwichtigs, zoek snel een rustig plekje in een hoekje
HULP NODIG?
Kom je niet helemaal goed uit je woorden, zoek je iemand die je tekst redigeert of word je nerveus van het maken van brieven of Sinterklaasgedichten?
Ik help je graag! Neem gerust contact met me op!
Recente reacties