Inmiddels hebben ze alle vier eigen onderdak en maken ze ieder op hun eigen manier iets geweldigs van hun leven.
Zorgzaamheid heeft plaats gemaakt voor wederzijdse betrokkenheid en dat is een hele fijne verandering.
“Zullen we met z’n allen moederdag vieren?”, app ik mijn zus: “we zien elkaar zo weinig, laten we er iets gezelligs van maken”. Ze reageert vrijwel meteen. “Leuk!”. Natuurlijk is moederdag vooral bedoeld voor de commercie, maar als moeder van een kwartet en tante van het leukste drietal is het Lees meer…
“Iemand van jullie nog een vriezer nodig?”, vraag ik mijn kinderen in onze gezamenlijke app, nu een lokale vriendin het ding kwijt wil. Zoon 3 reageert per omgaande. “Wij kunnen die heel goed gebruiken in ons huis”, schrijft hij en ik app de dame in kwestie dat de vriezer een Lees meer…
“Hee mam”, begint hij, als hij me midden op mijn vrije ochtend belt. “Ik vind het vervelend om aan je te moeten vragen, maar heb jij misschien tijd om een bezichtiging te gaan doen?”. Ik luister. “We werden net door de makelaar gebeld dat er een afzegging is en wij Lees meer…
“Uhm, mam”, appt hij, overduidelijk geïrriteerd: “ik ben wel eens vaker op reis geweest hè”. Hij staat op het punt om voor een aantal weken naar Midden-Amerika te vliegen, maar zowel zijn vader als ik hebben niets gekregen waaruit zijn verblijfplaats blijkt. Zoals het ene kind met een plan en Lees meer…
“Zeg vriend”, app ik zoon 3, aan het begin van mijn korte vakantie: “wil je nog iets doen om je verjaardag te vieren?“. Zoon 3 is geen app-addict. Althans, niet met zijn moeder. Hij wordt 21 en dat lijkt me wel een feestje waard. Ik ben straks moeder van vier volwassen kinderen en dicht hiermee niet alleen een persoonlijk energielek, maar halveer ook mijn verantwoordelijkheid én verdubbel mijn ruimte. Het duurt even, maar dan heb je ook wat!
(meer…)“Mam, ik ben op tv binnenkort”, zegt hij die zijn leven van het begin tot het einde viert. Zijn staalblauwe ogen schitteren. “Ik heb mezelf samen met vriend X aangemeld voor een baantje in de ArenA en we zijn aangenomen. We bereiden het EK voor. Als de opening is, donderdag de 17e, dan kun je me zien, ik mag het veld op”. Er is er maar één in mijn gezin die dit soort evenementen organiseert voor zichzelf en zijn omstanders.
(meer…)“Mam, kun je zaterdag?”, vraagt zoon 2 me via de app. Hoewel ik weinig spectaculairs meemaak de laatste maanden, staat mijn kalender nog behoorlijk vol, dus ik verzeker me ervan dat ik geen dubbelplanning maak. “Dan komen X en ik met een kar om je spullen naar de stort te brengen”. Niet alleen de schuur, maar ook de gang staat tot de nok vol en er staan inmiddels twee banken onder een zeil in de achtertuin. Ik kan al tijden niet meer bij mijn gereedschap en mijn bloemenvazen.
(meer…)Vlak voor de kerstdagen werd mijn nieuwe bank geleverd. Met kleurrijke kussens erop en een setje moderne salontafels ervoor onderging mijn zithoek een fraaie metamorfose. Al gauw bleek de bank comfortabel genoeg om er hele tv-series op te liggen verslinden. Netflix heeft een aantal zeer verslavende in haar repertoire, waarvan ik dientengevolge de ene na de andere aflevering consumeer. Steeds vind ik dat ik nog wel één aflevering mag kijken, waardoor de nachten te kort zijn en de wallen onder mijn ogen te groot. Met dank aan de tipgevers!
(meer…)
Na alle corona-stress op het werk, de relatiestress met de daarop volgende talloze slapeloze nachten én het hoge aantal werkuren van de afgelopen maanden, besluit ik een weekje vrij te nemen. Het duurt nog lang voordat het september is en mijn vakantieplannen staan überhaupt op losse schroeven, dus ik neem een voorschot. De week start met een eerder gepland weekeind met mijn zus. Voorheen bezochten we jaarlijks dynamische grote steden en pittoreske Franse kasteeltjes, maar nu komen we niet verder dan de Veluwe. Uit eigen belang boek ik zelf een accommodatie voor ons tweeën; zo primitief en verantwoord als zij het voorstelt, wil ik het liever niet. Zonder wifi, een douche met warm water, een koelkast, muziek en een fatsoenlijke zithoek met tv vind ik het lastig een vakantiegevoel op te roepen. Prinses op de erwt.
(meer…)“Mam”, appt hij me tijdens mijn werk: “ik heb een kamer gevonden!”. Ik weet dat hij al een tijdje zoekt naar woonruimte in de binnenstad, nu hij in Duitsland werd weggestuurd vanwege het Covid-virus. Hij is niet voor één gat te vangen, mijn lawaaipapegaai.
De tijd verstrijkt en de plannen nemen serieuze vormen aan. Het huis wordt toegekend en zijn vrienden en hij maken afspraken over de indeling, de benodigdheden, de verdeling van spullen en de te bouwen feestjes. Ik kijk het van de zijlijn aan. Als ik me laat verleiden tot enige goedbedoelde bemoeienis, krijg ik direct een reprimande.
(meer…)