Ambivalentie

Mam, ik had een zeven voor het verdedigen van mijn scriptie”, jubelt hij door de telefoon. Wat een opluchting, hij is geslaagd en heeft nu een prachtig diploma op zak. “Het is zó jammer dat een aantal van mijn vrienden niet geslaagd is”. Er stond een mooi feestje op stapel, om het einde van een schoolcarrière te vieren, maar nu wordt dat toch wat minder leuk. Hij is blij, dat het erop zit en dat hij niet meer naar school hoeft voorlopig. Er zal gewerkt moeten worden om in de binnenstad te kunnen blijven wonen en het leven te kunnen blijven vieren. “Moet wel een beetje goeie baan zijn hoor”, zegt hij serieus: “ik ga niet meer voor een tientje per uur ergens achteraan hollen”. Ik luister en huiver.

(meer…)