Het is zondagmiddag, als de voordeurbel gaat en mijn nieuwe huisbewoner voor de deur staat. Ze is bij het vliegveld opgehaald door haar in Nederland wonende vriendje en is zichtbaar nerveus. We hebben elkaar meermalen gesproken, via beeldbellen of via de app, maar we hebben elkaar nog nooit live gezien, Lees meer…
Het is zaterdagmiddag, als ik één van mijn eerste post-covidwandelingen maak, nadat ik twee weken futloos, in mijn eentje en stevig vastgedraaid in mijn eigen gedachten, heb doorgebracht in mijn huis. De buitenlucht doet goed; ik adem bewust zoveel mogelijk frisse lucht in en voel de snijdende kou in mijn gezicht. Het is helemaal niet koud voor deze tijd van het jaar, maar ik heb een stapje terug moeten doen in wat ik gewend was te trotseren. Ik ben al blij dat ik er zonder al teveel kleerscheuren vanaf ben gekomen en hier nu weer wandel.
(meer…)