Schrijven is een mooi medium om je eigen chaos te structureren. Mijn blogs zullen dus overal en nergens over gaan en vooral bedoeld zijn om dingen te belichten waar ik aan heb gedacht, waar ik over heb gedroomd, waar ik op hoop, waar ik naar verlang, waar ik afstand van moet doen of gedaan heb.
In mijn leven is het woord “loslaten” een sleutelwoord. Klinkt zo simpel maar is zo moeilijk! Loslaten van vaste denkpatronen, omarmen van mogelijkheden, je eigen grenzen proberen te verleggen en blij zijn met wat is. Want zeg nu zelf: je kunt al je eigen kleine problemen en zorgen altijd weer relativeren als je om je heen kijkt, nieuws volgt, in de gezondheidszorg werkt of betrokken onderdeel bent van de maatschappij.
Ondergetekende is een alleengaande maar niet eenzame moeder van vier jong volwassen kinderen. Muzikale omnivoor. Met grote bek en een klein hartje.
Mijn blogs zijn pretentieloos en niet bedoeld om wetenschappelijk onderbouwde feiten te belichten. Het is mijn leven, mijn gevoel, het zijn mijn belevenissen, het is mijn waarheid.
Leuk dat je leest. Reageren mag altijd!
When I hear the sirene wailing
I see the flashing of the light
I know that there is trouble
And there are battles yet to fight
Cause I may not have all the answers
I wouldn’t have it any other way
There’s an innerpeace I’m seaking
There’s a lightness in my soul
And everytime I think I found it
I want to touch it, feel it, hold
And the day that I stop asking
Will be the day I’ll say goodbye
The world will not be safer
But there’s no truth without a lie
(Ilse)
