Horen, Zien en Bloggen

Wen.

Bodemloos

Vlak voor de kerstdagen werd mijn nieuwe bank geleverd. Met kleurrijke kussens erop en een setje moderne salontafels ervoor onderging mijn zithoek een fraaie metamorfose. Al gauw bleek de bank comfortabel genoeg om er hele tv-series op te liggen verslinden. Netflix heeft een aantal zeer verslavende in haar repertoire, waarvan ik dientengevolge de ene na de andere aflevering consumeer. Steeds vind ik dat ik nog wel één aflevering mag kijken, waardoor de nachten te kort zijn en de wallen onder mijn ogen te groot. Met dank aan de tipgevers!

(meer…)
Door Wen., geleden

Gastcolumn van Iris: coronakilo’s

De zomervakantie werd er één van inventief zijn, snel schakelen en elkaars gezelschap zoeken, nu enkele geplande reizen in rook opgingen. Dat leverde gezelligheid, gezamenlijkheid en geregeld goede gesprekken op.

Eén van die gesprekken bracht ons naar gedeeld “familieleed”, namelijk onze lichaamsbouw. Een vaak terugkerend gespreksonderwerp, waarover evenzoveel familiegrapjes in omloop zijn. “Als je ons later opgraaft, in tijden van hitte en schaarste, kun je toch nog BBQ-en en van onze botten kun je gereedschap maken”, “als een pijler van de Oosterscheldekering het begeeft, heb je altijd mij nog”, “als ik die bloemetjesjurk aan heb, denken mensen dat je achter dat gordijn kunt douchen”, “ik was een olifantje in wording, maar ergens halverwege mijn wordingsproces werd de maker afgeleid”, “toen ik bij de kassa stond, was het lichaam van Doutzen niet meer te bestellen”, “als je om mij heen wilt, zul je een week vakantie moeten nemen”, het is maar een greep uit de zelfspot, waarmee we onszelf omhullen en beschermen.

(meer…)
Door Wen., geleden

Wie ben ik?

Na alle corona-stress op het werk, de relatiestress met de daarop volgende talloze slapeloze nachten én het hoge aantal werkuren van de afgelopen maanden, besluit ik een weekje vrij te nemen. Het duurt nog lang voordat het september is en mijn vakantieplannen staan überhaupt op losse schroeven, dus ik neem een voorschot. De week start met een eerder gepland weekeind met mijn zus. Voorheen bezochten we jaarlijks dynamische grote steden en pittoreske Franse kasteeltjes, maar nu komen we niet verder dan de Veluwe. Uit eigen belang boek ik zelf een accommodatie voor ons tweeën; zo primitief en verantwoord als zij het voorstelt, wil ik het liever niet. Zonder wifi, een douche met warm water, een koelkast, muziek en een fatsoenlijke zithoek met tv vind ik het lastig een vakantiegevoel op te roepen. Prinses op de erwt.

(meer…)
Door Wen., geleden

Hugo

Sinds ik alleen woon, ben ik chef afstandsbediening. Ik heb overigens op heel veel fronten interne promotie gemaakt, want ik ben nu ook de baas van de sofa, de toiletrol, de voorraadkast, de muziekinstallatie, de wasmand en de auto. En zoals het hoort bij een promotie, ik houd meer geld over nu mijn huishouden gehalveerd is. Win-win.

In de late avond nestel ik mezelf met een braaf kopje thee op de sofa voor de televisie en kom ik min of meer bij toeval uit bij op1, waar Diederik Gommers, Martine de Vries (medisch ethicus) en Emiel Roemer (burgemeester van Heerlen) aan de tafel hebben plaatsgenomen.

(meer…)
Door Wen., geleden

Uitzwaaien

“Mam”, appt hij me tijdens mijn werk: “ik heb een kamer gevonden!”. Ik weet dat hij al een tijdje zoekt naar woonruimte in de binnenstad, nu hij in Duitsland werd weggestuurd vanwege het Covid-virus. Hij is niet voor één gat te vangen, mijn lawaaipapegaai.

De tijd verstrijkt en de plannen nemen serieuze vormen aan. Het huis wordt toegekend en zijn vrienden en hij maken afspraken over de indeling, de benodigdheden, de verdeling van spullen en de te bouwen feestjes. Ik kijk het van de zijlijn aan. Als ik me laat verleiden tot enige goedbedoelde bemoeienis, krijg ik direct een reprimande.

(meer…)
Door Wen., geleden

Het roer om

Het is zondagmiddag als ik de voordeur achter me dicht trek om een eind te gaan wandelen. De zon schijnt, het is koud maar helder en ik ben het thuis rondhangen voor vandaag beu. Beweging is goed voor me, heb ik met mezelf afgesproken.

Met muziek op m’n oren wandel ik het buitengebied in en geniet van het prachtige landschap. Knotwilgen die -naar het lijkt- waterpas geplant zijn langs de kant van een brede sloot.

Halverwege ga ik zitten op een bankje bij het water. Ik heb het volle zicht op een reiger en geniet van het zilver schitterende water. Ik heb zin in de lente. Naast mij komt even later een man zitten. Hij heeft twee honden bij zich die enthousiast achter elkaar aan hollen en met elkaar spelen. (meer…)

Door Wen., geleden

Scheiden

“Wanneer koop je nou eens een fatsoenlijke afvalemmer”, klaagt hij die mijn huis maar oncomfortabel vindt. Hij kijkt met afgrijzen naar het plastic afvaltasje dat aan het handvat van mijn aanrechtkastje hangt. Ik glimlach slechts. Het stoorde me eigenlijk nooit zo, zo’n tasje, maar hij vindt het van de ratten besnuffeld en potsierlijk. Sinds hij zijn aversie uitsprak valt mijn oog er ook wel eens op en begin ik van de weeromstuit te vinden dat hij gelijk heeft. Er blijven soms afvalresten aan de hengsels kleven en dan zitten die ook weer aan je handen als je het zakje in de kliko gaat gooien. En in mijn geval zitten die restanten dan daarna weer aan mijn kleren. Hoe het ooit begon? De zakjes waren sneller vol dan een hele afvalemmer, ik gooide ieder vol zakje direct weg en voorkwam daarmee een riekende pedaalemmer. Maar ja…..dat is inmiddels een achterhaald principe. Het dateert uit de tijd dat de nota’s van de afvalstoffenheffing en de stort nog niet mijn halve vakantiegeld in beslag namen. Lang geleden, dus.

(meer…)
Door Wen., geleden

Mee-eter

De beperkingen, ons opgelegd vanwege de niet nader te benoemen pandemie, beginnen bij mijn huisgenoot en mij irritatie op te roepen. We zijn veel thuis, cirkelen om elkaar heen en maken weinig bijzonders mee. Zijn exchange in Duitsland werd een aantal maanden geleden abrupt afgebroken, hij kwam thuis om de ophokplicht te ondergaan in ons huis met drie verdiepingen en een tuin. Eerst was daar de teleurstelling, later kwamen de berusting en de verveling en deze maken nu met regelmaat plaats voor korte lontjes. We knappen er niet van op.

(meer…)
Door Wen., geleden