Met verbijstering luister ik via de radio tijdens het werk naar het overlijdensbericht van Peter R. de Vries. “Hij kon het gevecht niet winnen”, melden zijn naasten in een schriftelijke verklaring. “Hij heeft gevochten tot
“Mam, ik had een zeven voor het verdedigen van mijn scriptie”, jubelt hij door de telefoon. Wat een opluchting, hij is geslaagd en heeft nu een prachtig diploma op zak. “Het is zó jammer dat
“Mam, ik ben op tv binnenkort”, zegt hij die zijn leven van het begin tot het einde viert. Zijn staalblauwe ogen schitteren. “Ik heb mezelf samen met vriend X aangemeld voor een baantje in de
Nu ik mijn slaapkamer heb opgeknapt, word ik niet meer vanzelf wakker als de zon op komt. Aardedonker is het binnen, zodra de gordijnen gesloten zijn. Mijn dag- en nachtritme wordt nu door externe factoren
“Jij zult nog op je neus kijken”, zegt m’n moedertje, als ik verzucht dat het me zo heerlijk lijkt als alle kinderen op zichzelf gaan wonen. Ze zet haar dreigementen kracht bij met haar kromme
“Wil je met me mee zaterdag?”, vraagt vriend M. “Dan haal ik je ’s morgens op. Ik heb iets leuks bedacht, we zijn ongeveer tweeënhalf uur weg”. Hij stuurt me plaatjes van edelstenen die hij
Eerder dan verwacht, vind ik een uitnodiging voor een inenting tegen Covid in mijn brievenbus. Ik lees de brief en klap de laptop meteen open om een afspraak te maken. Er komen vier prikopties in
Sinds ik alleen woon, eet ik mijn avondeten voor de televisie op. Dat is dan ook nagenoeg het enige moment van de dag dat ik kijk, dus het valt best mee met mijn kijkgedrag. Mijn
Het is nog heel vroeg in de ochtend als ik, liggend op mijn rug in bed, luister naar het geluid van de vogels. Het zonlicht schijnt al door mijn transparante gordijnen, die -evenals mijn hoogbejaarde
Het is stipt zeven uur in de avond als Rutte en De Jonge achter de katheders plaatsnemen. “Hoewel de cijfers het eigenlijk niet toelaten”, zegt Rutte: “gaan we toch enkele versoepelingen doorvoeren. En dat is
Net als ieder ander heb ik de afgelopen maanden in het klein geleefd. Vooral in en om huis, met als enige uitje de dagelijkse gang naar het werk. En dat was fijn, want daar voorzagen
“Mam, kun je zaterdag?”, vraagt zoon 2 me via de app. Hoewel ik weinig spectaculairs meemaak de laatste maanden, staat mijn kalender nog behoorlijk vol, dus ik verzeker me ervan dat ik geen dubbelplanning maak.
HULP NODIG?
Kom je niet helemaal goed uit je woorden, zoek je iemand die je tekst redigeert of word je nerveus van het maken van brieven of Sinterklaasgedichten?
Ik help je graag! Neem gerust contact met me op!
Recente reacties